۱۳۸۹ آذر ۲۰, شنبه

به بادبادک نباید زیاد نخ داد

مادر خدابیامرزم میگفت آدم رو دار مثل بادبادکی میمونه که هرچه نخ بهش بدی میره
حالا این آدم رودار میتونه به یک گروه طبقه  وحتی به حکومتی اطلاق شود
در باب معنی حکومت و حاکمان فلاسفه بسار سخن گفته اند ودر دوران های مختلف تاریخی حکومت ها در اشکال گونا گون عرضه شده اند
وامروز به اصطلاح درعصری که دمکراسی موضوعی شده که به مسخرگی تن میساید چون تقریبا هیچ حکومتی نیست که ادعای داشتن آن را نداشته باشدو این کلمه از معنی خود دور ودور تر میشود
علی الاصول حکومت دمکراسی با تعریفی ساده عبارتست از مدیریت عد ه ای منتخب مردم برای مدتی معین که پایداری این تعداد برگزیده بستگی به چگونگی اداره امور توسط آنان دارد ونهاد های نظارتی بازهم منتخب مردم میتوانند اگر به نوع عملکرد منتخبین اشکال داشتند مراتب را به مردم عرضه کنند وبه سهولت آنان را به علت عدم انجام تعهدشان برکنار کنند وطبیعیست قدرت مردم در این نظام آنقدر مقتدرانه است که مدیران معزول توانا ئی اعتراض به برکناری خود نداشته وفقط میتوانند از عملکرد خود دفاع می نمایند که مکن است پذیرفته شود یا نشود که پی آمد تمام این موارد تصمیمات متخذه  قابل اجرا وحتی لازم الاجراست
اما  این ها که کفتم حکایت یک واقییت بیرونی نیست دمکراسی ترین حکومت فعلی در جهان مدعیان داشتن صفت دمکراسی هستند ودر عمل مردم ابزار بی اراده وآلت دست سیاستگران هستند وهر حرکت اجتماعی مردم تابع پیچ وتابیست که به آن ها داده میشود
حالا به این نوع جکومت نیم بسمل دمکراسی اضافه کنید مدعیان حکومت های دمکراسی مکتبی  مذهبی وو..
ومردم ما در نوعی از حکومت دراسارت هستند که نام جمهوری دارد اما فاقد شاخصه جمهوریت است چون به دنبال جمهوری برچسبی چسبانده اند که تحت هیچ شرایطی نمیتواند ذره ای از نظر ورای مردم رادر خود داشته باشد
وقتی گفته میشود جمهوری اسلامی اولا جمهور محدود به امت میشود ودر این دنیای روشنگری کسی نمی خواهد امت بماند چون امت بودن یعنی در حصار تمام موازین ومقررات واحکام بودن وتکلیف امت در حکومت دینی از قبل وضع شده واگر کسی جرئت اظهار نظری پیدا کند وپیشنهادی را بر مبنای خواست مردم ارائه دهد که کوچکترین مخالفتی با اصول از پیش تعیین شده آن مذهب ومکتب داسته باشد  بدعت گذار  مرتد وخارج از دایره امت محسوب میشود وهمان اصول از پیش تعیین شده حکم به حبس زندان  شکنجه وحبس معترض میدهد
ونظام ما دمکراسی دینی از نوع ولایت فقیهش است که گفته مادر خدا بیامرزم در باره اش صدق میکن
رهبر اولی رفت دومی با اظهار من که لایق نیستم وخلاصه عشوه وطنازی زیر ردای رهبری رفتند قدری که گذشت دید باید مردم برای بلند پروازی بیشترشان چشمشان.... نخ بدهند وبه تدریج متوجه شدند که عجب ایشان پدیده ای بودهاند دردانه خلقت وگوهر یگانه آفرینش وغلط کرده رسولی امامی قدیسی اگر مدعی شود که به درجه عظمت ایشان نیرسد
خوب این ها کم بود وپای بوسیش را شروع کردند البته همه ی این کارها را در متن جاری دمکراسی انجام میدادند تا جنتی دیگر فصل الختام را با شراکت ایشان با خداوند
به آخر رسانید وفرمود اگر کسی به ولایت فقیه معتقد نباشد به خدا اعتقاد ندارد
واین همپا وشریک خداوند چگونه تاب آن دارد که از زبان کسی بشنود که دمکراسی میخواهد مگر بنده جایز به چون وچرا در برابر ذات اقدس شریک الله است؟
ولی بادبادک تا کجا میتواند نخ بخواهد ؟ تا کجا میتواند بتازد  ورویا پردازیش را با میدان دادن به جولان ردن دلقکی  به نام ریاست جمهور نخی دراز را طلب میکند که بر آسمان امت جهانی پرواز کند و عجیب است که نمی فهمد این اندیشه دون کیشوت وارش به زندگی مردم اسیب میرساند از این شریک فابریک خداوند زرنگتر زیاد است واز احمدی نژاد دیوانه تر فراوان  در آغاز قدرت ها دست در دست هم عرصه را به ملت ایران تنگ میکنند آنقدر در محرومیت نگهشان میدارند وتحقیرشان میکنند تا روزی برسد که استعفای خودرا از امت بودن با خشونتی غیر قابل مهارتقدیم شریک خداخواهند کرد ونخ بادباکش را پاره میکنند وپیکرش در نهایت به چنگ شاخه درختان تکه تکه خواهد شد وفرمایش جنتی هر چند همین امروز به عنوان مسخره ترین ادعای جهان در کتاب رکورد های گینس ثبت است فردا موجب پایان بخشدن به عصر دین نقطه پایانی میشود بر تمام ادیان که چیزی جز خرافه نیستند تا باری دیگر بدرود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر